Έλλη Λαμπέτη: Οι απορρίψεις, οι έρωτες και η καριέρα

Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο μιας εκ των μεγαλύτερων Ελλήνων ηθοποιών, της Έλλης Λαμπέτη, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία 47 ετών, μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο. 

Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1983, η Έλλη Λαμπέτη άφησε την τελευταία της πνοή σε νοσοκομείο των ΗΠΑ. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1983 η σορός της μεταφέρθηκε στην Αθήνα και την επομένη κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών ενώ ένα τεράστιο πλήθος, ανάμεσά του και όλοι οι άνθρωποι του θεάτρου, θα τη συνοδεύσει στην τελευταία κατοικία της. 

Στο τελευταίο της ανέβασμα στο θεατρικό σανίδι θα υποδυθεί την κωφάλαλη Σάρα στο έργο «Τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού» το 1981, πριν την εγκαταλείψουν εντελώς οι δυνάμεις της. Ο καρκίνος του μαστού την είχε χτυπήσει από το 1969 και επανεμφανίστηκε δριμύτερος το 1980, με επιθετικότητα και μεταστάσεις. 

Έτσι, μέχρι τη τελευταία στιγμή διέψευσε τους κριτές,  όταν την απέρριψαν  στις εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Σχολή Κοτοπούλη. Η ιστορία έδειξε πως αν δεν υπήρχε η «ματιά» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ώστε να την αναδείξει στο θεατρικό έργο «Η Χάνελε πάει στον Παράδεισο», ίσως σήμερα να μη μιλούσαμε για αυτή τη σπουδαία ηθοποιό. 

Έλλη Λαμπέτη: Μια ζωή που ξεκίνησε με δυσκολίες από την πρώτη ημέρα

Ο μαιευτήρας, αφού έβγαλε τον δίδυμο αδελφό της Τάκη, ένα υγιέστατο μωρό τεσσάρων κιλών, πίστευε ότι δύσκολα θα σωζόταν το κορίτσι που ακολουθούσε. Η νοσοκόμα που στεκόταν δίπλα στον γιατρό, είπε ψιθυριστά ότι «θα πεθάνει». Εντούτοις,  έπειτα από αρκετά λεπτά αγωνίας θα διαψεύστηκε αυτή η πρόγνωση. Το κλάμα του μωρού θα φέρει δάκρυα συγκίνησης και ανακούφισης στη μάνα και τον πατέρα. Ήταν η 13η Απριλίου του 1926.

Γεννήθηκε στα Βίλια Αττικής. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ελένη Λούκου -το Λαμπέτη θα το υιοθετήσει από τους ήρωες του Αστραπόγιαννου στο ομώνυμο ποίημα του Βαλαωρίτη. Ο πατέρας της Κώστας Λούκος είχε ταβέρνα στα Βίλια και η μητέρα της ήταν η Αναστασία Σταμάτη. Είχε τέσσερις αδελφές και τον δίδυμο αδελφό της, που πέθανε από φυματίωση το 1941.

Οι απορρίψεις και η Μαρίκα Κοτοπούλη   

Το 1941, η 15χρονη Έλλη θα βρεθεί αντιμέτωπη με δυο σκληρές αποτυχίες. Θα την απορρίψουν παμψηφεί από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού και από τη Σχολή της Κοτοπούλη, με τον νεαρό ζεν πρεμιέ της εποχής Δημήτρη Χορν, να αποφαίνεται ότι «δεν τα λέει», «σκοτώνοντας» τα όνειρα τής μετέπειτα συμπρωταγωνίστριάς και μεγάλου του έρωτα. 

Ωστόσο, θα της δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία, όταν ο Σπύρος Μελάς, θείος της Έλλης, πείσει τη Μαρίκα Κοτοπούλη να τη δεχθεί στη σχολή της. 

Όταν η Μαρίκα Κοτοπούλη άκουσε τη μικρή Έλλη να απαγγέλει τους πρώτους στίχους από την «Αντιγόνη» θα της πει, με τον γνώριμο τρόπο της, «μπράβο, πουλάκι μου», εξασφαλίζοντας το καλύτερο διαβατήριο για το ταξίδι στο θεατρικό σύμπαν.

Ο γάμος με τον Πλωρίτη

Το 1949 θα ερωτευθεί τον Αλέκο Αλεξανδράκη, με τον οποίο εκείνη την εποχή συμπρωταγωνίστησαν στο θέατρο. Ο έρωτάς τους θα λήξει άδοξα σε λίγους μήνες, λόγω της καλλιτεχνικής αντιζηλίας τους.

Σχεδόν άμεσα, το 1950, η Λαμπέτη θα παντρευτεί τον Μάριο Πλωρίτη. Θα ζήσουν μαζί με την οικογένειά της στο σπίτι στην οδό Ασκληπιού. Ο γάμος θα τερματιστεί έπειτα από τρία χρόνια, αλλά θα μείνουν φίλοι για πάντα.

Το δίδυμο Έλλη Λαμπέτη-Δημήτρης Χορν

Το 1952, θα συγκροτήσει θίασο μαζί με τον Γιώργο Παππά και τον Χορν, ανεβάζοντας διαρκώς  παραστάσεις. Μερικές εξ αυτών ήταν η «Νόρα – το σπίτι της κούκλας», «Γαλάζιο φεγγάρι», «Ο άνθρωπος με την ομπρέλα». Αμέσως μετά το διαζύγιο με τον Πλωρίτη, θα ερωτευτεί τον Χορν, δημιουργώντας μία θυελλώδη σχέση.

Εκτός από τη συνεργασία τους στο θέατρο, με τον Χορν θα γυρίσουν μαζί και σημαντικές ταινίες. Θα κάνει το ντεμπούτο της το 1946 στο δραματικό «Αδούλωτοι Σκλάβοι», ενώ τον πρώτο πρωταγωνιστικό της ρόλο θα πάρει στη ρομαντική κωμωδία «Διαγωγή Μηδέν» του Γαζιάδη, έχοντας δίπλα της τους Λάμπρο Κωνσταντάρα και Ντίνο Ηλιόπουλο. Με τον Χορν θα πρωταγωνιστήσουν στην ρομαντική κομεντί «Κυριακάτικο Ξύπνημα» και στο δραματικό «Το Κορίτσι με τα Μαύρα», σε σκηνοθεσία Κακογιάννη, ενώ θα κρατήσουν δυο σπουδαίους αξέχαστους ρόλους και στο σπονδυλωτό κλασικό δράμα του Γιώργου Τζαβέλλα «Η Κάλπικη Λίρα».

Ο νέος γάμος, η ανεκπλήρωτη υιοθεσία και ο καρκίνος

Η πολυκύμαντη ερωτική σχέση με τον Χορν θα λήξει οριστικά το 1959, όταν η Λαμπέτη θα γνωρίσει τον Αμερικανό συγγραφέα Φρέντερικ Γουέικμαν, τον οποίο παντρεύτηκε, αλλά χώρισε το 1976.    

Η υιοθεσία τής μικρής Ελίζας, από κοινού με τον Γουέικμαν, της δημιούργησε πολλά προβλήματα, ενώ το τελικό χτύπημα θα έρθει όταν, με δικαστική απόφαση, το παιδί έπρεπε να επιστρέψει στους φυσικούς γονείς του. Η περιπέτεια αυτή θα την ρίξει στη μελαγχολία, θα την απομακρύνει από το θέατρο, μέχρι να ξαναβρεί το τελευταίο κουράγιο να ξανανέβει στη σκηνή.

Η Λαμπέτη τελικώς δεν θα παίξει ούτε σε δέκα ταινίες, αφήνοντας ωστόσο σημαντικό αποτύπωμα στο ελληνικό σινεμά και κυρίως για το αριστουργηματικό δράμα του Κακογιάννη «Το Τελευταίο Ψέμα», με το οποίο θα βρεθεί ανάμεσα και στις προτεινόμενες για την καλύτερη ξένη ηθοποιό στα βραβεία BAFTA. 

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΗΓΗ

Share on Facebook

Tweet

Follow us